Memede ele gelen kitle; çoğunlukla hastanın kendisi tarafından bazen de rutin kontroller esnasında hekim tarafından fark edilir.

Memede bir kitle tespit edildiğinde hekime düşen görev bu kitlenin iyi veya kötü huylu olup olmadığını ortaya koymaktır. İşe meme muayenesi ile başlanmalıdır. Meme muayenesi esnasında hastanın üst yarısının tamamen soyunuk olması gerekir. Her iki meme, meme başı, koltuk altı ve kollar ile boyun dikkatli ve sabırlı bir şekilde muayene edilmelidir. Meme cildinde kızarıklık, ödem ya da portakal kabuğu manzarası olmasıveya meme kenarlarında düzensizlik, çekinti, asimetri bulunması ya da meme başında ülser, yara olması şüpheli bulgu olarak not edilmelidir. Ardından ultrasonografi, mamografi ve gerekirse MR (Manyetik Rezonans) görüntüleme teknikleri ile kitle değerlendirilir. Şüpheli klinik ve radyolojik bulgular varsa biyopsi yapılarak kesin tanı konur.  Biyopsi sıklıkla lokal anestezi ile yapılan iğne biyopsi şeklinde olup korkulanın aksine ağrılı ve sıkıntılı bir işlem değildir.

Memedeki kitlenin iyi ya da kötü huylu olup olmadığını kesin olarak biyopsi ortaya çıkaracaktır. Kitleye iğne temas ettiğinde yayılacağı şeklinde halk arasında konuşulan husus tamamen gerçek dışıdır.

Memede tespit edilen kitlelerin büyük çoğunluğu iyi huyludur ve genellikle 18-40 yaş arası üreme çağındaki genç kadınlarda görülür. Kistler, fibrokistler, fibroadenomlar, mastitler en sık görülen iyi huylu meme kitleleridir. Meme ağrısı kitleye eşlik eden en sık bulgudur. İyi huylu kitleler çoğunlukla takip edilir.  Bazen de büyüklüklerine ve çeşitli klinik ve radyolojik özelliklerine göre tıbbi veya cerrahi olarak tedavi edilmeleri gerekebilir. Cerrahi tedavi gerektiğinde lokal veya genel anestezi ile çıkarılırlar ve hasta tamamen iyileşir.